Waarheidsvinding in de jeugdbescherming : een juridisch perspectief

Lange tijd speelde het streven naar waarheidsvinding slechts een marginale rol in het jeugdbeschermingsrecht.
Waarheidsvinding werd geassocieerd met publiekrechtelijke rechtsgebieden waarin de staat intervenieert in de
rechten en vrijheden van burgers. Het jeugdbeschermingsrecht is weliswaar civielrechtelijk van aard, toch kan
de overheid op dit gebied fors ingrijpen in het leven van burgers. Na alarmerende berichten over gebrekkige
besluitvorming in het systeem van jeugdbescherming op basis van onjuiste of onvolledige informatie en een
onderzoek van de Kinderombudsman dat op verschillende fronten forse kritiek levert op de wijze van
rapporteren in de keten jeugdzorg is nu via amendering in de Jeugdwet een plicht tot waarheidsvinding in de
wet verankerd. Maar er is meer nodig om waarheidsvinding in de hele keten te internaliseren. Te beginnen met
eenduidige rapportages waarin een onderscheid wordt aangebracht tussen feiten, visies en interpretaties.