Abstract
De Richtlijn Oneerlijke Handelspraktijken voorziet in volledige harmonisatie. Als gevolg hiervan mogen lidstaten niet méér bescherming bieden aan consumenten dan wordt geboden door de richtlijn zelf. Men gaat er in het algemeen terecht van uit dat volledige harmonisatie niet in de weg staat aan nationale zelfregulering. Dat zijn immers private afspraken: van overheidswetgeving is geen sprake. Op het eerste gezicht geeft de Richtlijn zelfs ruim baan aan zelfregulering. Dit artikel laat echter zien dat de wettelijke inbedding van nationale zelfregulering mogelijk toch leidt tot strijdigheid met de voorgeschreven volledige harmonisatie. Dit wordt toegelicht aan de hand van het Nederlandse systeem van zelfregulering bij de Nederlandse Reclame Code.
Original language | Dutch |
---|---|
Article number | 50 |
Pages (from-to) | 395-403 |
Number of pages | 9 |
Journal | Intellectuele eigendom & reclamerecht (IER) |
Volume | 2020 |
Issue number | 6 |
Publication status | Published - 4 Dec 2020 |