Verveling als beslissingsprobleem

In veel alledaagse situaties komt de vraag op
wat we zullen doen: eten we pasta met spinazie
of toch gebakken aardappelen? Zal ik die
cursus gaan doen of niet? Of: hoe zal ik deze
onverwachte vrije dag eens besteden? In gevallen
waarin we onszelf zo’n vraag stellen, moet
er een beslissing worden genomen. Dit soort
situaties onderscheidt zich van situaties waarin
ons handelen direct “volgt” uit omgevingsprikkels:
het koffiekopje valt van het aanrecht en
ik vang het op – je fietst gedachteloos net als
iedere maandagochtend naar het station. Voor
het doeleinde van dit essay reserveer ik de term
‘besluitvorming’ voor het aansturen van een
handeling waarbij tenminste enige mate van
reflectieve sturing plaatsvindt.