Tweetalige uitgaven in historisch perspectief

Een belangrijk middel om kennis te nemen van de klassieke cultuur, en dan speciaal het literaire erfgoed, is het lezen van vertalingen. Of, na enkele jaren scholing in het Grieks of Latijn, de vertalingen zelf maken. In Nederland bestaat er sinds eeuwen een bloeiende vertaalcultuur, zij het dat één specifiek onderdeel grotendeels ontbreekt: de tweetalige uitgave. In deze bijdrage wil ik ingaan op de motieven voor tweetaligheid op en in schrift, en stel ik de vraag waarom de Nederlandse letteren dit belangrijke onderdeel van cultuuroverdracht missen.