Snelheid van oogbewegingen aanpassen op de levendigheid van het beeld?

EMDR is een gestandaardiseerde behandeling voor de behandeling van PTSS. Veel therapeuten passen de snelheid van oogbewegingen aan op de beladenheid van het beeld: hoe levendiger het beeld, des te sneller de oogbewegingen worden aangeboden. Vanuit de werkgeheugentheorie lijkt dit een logische hypothese: levendige beelden belasten het werkgeheugen sterker dan vage beelden, en profiteren daarom meer van snellere oogbewegingen (hogere werkgeheugenbelasting), en vice versa. Deze hypothese werd experimenteel getoetst. In studie 1 (n=36) is de werkgeheugenbelasting van vijf verschillende snelheden oogbewegingen getoetst. In studie 2 (n=72) haalden participanten drie zeer levendige of drie minder levendige autografische herinneringen op, die random werden toegewezen aan drie condities: (1) ophalen + snelle oogbewegingen, (2) ophalen + langzame oogbewegingen, en (3) ophalen zonder oogbewegingen. Op alle uitkomstmaten werd een consistent patroon gevonden: de snelheid van de oogbewegingen bepaalde de effectiviteit van de interventie, ongeacht de levendigheid van het beeld.