Nieuwe inzichten over exposure

Exposure is een effectieve behandeling van angststoornissen en werd ongeveer een halve eeuw geleden ontwikkeld. In de loop der tijd zijn verschillende vuistregels geformuleerd voor een optimale toepassing, zoals het adagium in de gevreesde situatie te blijven totdat de angst voldoende is gezakt, en het taboe op veiligheidsgedrag tijdens exposure. Deze vuistregels zijn gemeengoed geworden. Ze zijn afgeleid uit theorieën over hoe exposure werkt, zoals de habituatiehypothese of de ‘Emotional Processing Theory’ van Foa en Kozak (1986). De kennis over het werkingsmechanisme van exposure is het laatste decennium flink toegenomen, waardoor met een frisse blik kan worden gekeken naar de waarde van deze therapeutische richtlijnen. Er wordt een historische schets gegeven van de ideeën over en het onderzoek naar de werking van exposure. Recente inzichten worden besproken en vertaald in nieuwe vuistregels voor een optimale toepassing van exposure. .