Misverstand: Als je dissocieert tijdens een trauma is de kans groot dat je later PTSS ontwikkelt

M.A. Hagenaars, Agnes van Minnen

Research output: Contribution to journalArticleAcademicpeer-review

Abstract

Voorspellen wie er na een trauma een posttraumatische stressstoornis (PTSS) zal ontwikkelen? Als we dat kunnen, zou het de hulpverlening na een trauma veel doelgerichter en efficiënter maken. Er zijn dan ook veel mogelijke voorspellers voor PTSS onderzocht. Een van de meest bestudeerde voorspellers betreft de mate waarin de persoon tijdens het trauma dissocieert, meestal peritraumatische dissociatie genoemd. Personen rapporteren bijvoorbeeld dat ze tijdens het trauma het gevoel hadden in een waas te leven, er niet helemaal bij te zijn, het gevoel te hebben aan de grond genageld te staan of het trauma te hebben ondergaan alsof het iemand anders betrof. Om een trauma goed te verwerken zou echter een zekere mate van aandacht nodig zijn. Dissociatie maakt dat men die aandacht niet heeft en dus wordt het trauma niet goed opgeslagen en verwerkt, en komt het trauma later terug in de vorm van herbelevingen en nachtmerries, zo redeneert men. In onderzoek werd tot voor kort inderdaad keer op keer een verband tussen peritraumatische dissociatie en de ontwikkeling van PTSS gevonden (zie voor een overzichtsstudie van predictoren van PTSS Ozer, Best, Lipsey, & Weiss, 2003).
Original languageDutch
Pages (from-to)308-310
JournalDirectieve therapie
Volume27
Issue number4
Publication statusPublished - 2007

Cite this