Landschapskaarten naar periode en diepte voor archeologisch gebruik in Holoceen-afgedekte delen van Nederland, v2

Dit is een actualisatie (V2; productie 2020-2021) van een landelijk dekkend digitaal kaartbestand (T0123.shp) van Holocene begraven landschappen, voor gebruik door archeologische professionals. De eerdere versie (V1; productie 2014-2017) functioneerde sinds 2018 in RCE-data portalen (Rijksdienst Cultureel Erfgoed; Bronnen en Kaarten: Kaart-viewer: Buried Landscapes; Thematische viewer Landgebruik in Lagen).

De kartering bestrijkt vier archeologisch relevante tijdsneden (T0 t/m T3; samen 12,000 voor Chr. tot 900 na Chr. bestrijkend): vier perioden van natuurlijke landschapsontwikkeling tot aan de grootschalige ontginningen van de kustvlakte (voor het landschap uit die jongste 1100 jaar wordt op RCE's Archeologische Landschappenkaart aangesloten, die in 2019 was herzien). De kartering verwerkte daartoe bestaande digitale geologische kaartbestanden zoals die door de partijen Universiteit Utrecht (UU), TNO en Deltares zijn aangelegd en worden onderhouden. De in 2014-2017 ontwikkelde geautomatiseerde wijze van productie is in 2020-2021 andermaal doorlopen, met geactualiseerde uitgangs-bestanden.

Net als bij V1 (2017), bevat de dataset bevat de GIS Begraven Landschappenkaart als GIS bestanden (digitaal eindproduct), het geactualiseerde vervaardigingsrapport (Cohen & Pierik 2021) en kopieën van de uitgangs-bestanden (digitaal bron-materiaal, geactualiseerd 2016-2021), en bestanden die de gevolgde workflow digitaal vastlegden (ArcGIS ToolSet.MBX met data-combinatie modellen: scripted-workflow). De legenda-opzet is ongewijzigd t.o.v. van V1 (Zie Cohen 2017 in de V1 dataset). De gebiedsindeling is zeewaarts (12-mijlszone; memo Hijma en Van Onselen 2021) en landinwaarts (Holoceen Maasdal Limburg) uitgebreid. Anders dan in V1 werden de paleo-hoogtebestanden niet geactualiseerd.