Internationale bevoegdheid en toepasselijk recht bij aansprakelijkstelling van bestuurders door de curator van een Nederlandse vennootschap

De arresten van het HvJ EU in de zaken Kornhaas/
Dithmar q.q. en H./H. zijn belangrijk voor de insolventiepraktijk
van in Nederland failliet verklaarde
vennootschappen. Een bestuurder van een in Nederland
failliet verklaarde vennootschap moet er
rekening mee houden dat de curator hem kan aanspreken
(voor het boedeltekort) bij de Nederlandse
rechter, ongeacht of hij in of buiten de EU woont. De
lex fori concursus bepaalt ook de materiële aansprakelijkheidspositie.
Het moet dan wel gaan om vorderingen
van de curator die nauw verbonden zijn met
het faillissement. Er is geen beperking tot vorderingen
die uitsluitend in faillissement tegen de bestuurder
kunnen worden ingesteld.
Te denken valt aan vorderingen op grond van artikel
2:138/2:248 BW en artikel 2:216 lid 3 BW. Vorderingen
die de curator namens de insolvente vennootschap
instelt tegen de (voormalig) bestuurders op grond
van artikel 2:9 BW vallen onder de EEX-Vo (herzien).
De vraag is of ook de bestuurder van de buitenlandse
rechtspersoon die op zijn beurt bestuurder van de
failliete Nederlandse vennootschap is op grond van
de doorbraakregeling van artikel 2:11 BW bij de Nederlandse
rechter aansprakelijk kan worden gesteld
op grond van artikel 2:138/2:248 BW en artikel 2:216
lid 3 BW? Op grond van de incorporatieleer is toepassing
van deze doorbraakregeling niet toegestaan. Indien
het toepasselijke buitenlands recht doorbraak
van aansprakelijkheid toestaat, kan de bestuurder
van een buitenlandse rechtspersoon die op zijn beurt
bestuurder van de failliete Nederlandse vennootschap
is, worden geconfronteerd met aansprakelijkstelling
naar Nederlands recht door de Nederlandse
curator.