Abstract
Excellentie mag weer in Onderwijs-Nederland. Waar eerst gelijkheid van leerlingen en studenten benadrukt
werd, zijn er op alle onderwijsniveaus voorbeelden van een omslag in het denken. Universiteiten bieden
Honoursprogramma’s voor excellente studenten, basisscholen ‘plusklassen’ aan slimme leerlingen. Dit wil niet
zeggen dat extra begeleiding van zwakkere leerlingen niet meer gegeven wordt. Integendeel, maar de aandacht
in beleid lijkt daar momenteel niet te liggen. Blijkbaar kan het onderwijs beter, kan er beter gepresteerd worden
en is er grote vraag naar hoogopgeleide excellente studenten. Te midden van deze ontwikkelingen in het
onderwijs is er een nieuwe invalshoek vanuit de neurowetenschappen, namelijk één die ons kennis wil bieden
over het lerende brein.
werd, zijn er op alle onderwijsniveaus voorbeelden van een omslag in het denken. Universiteiten bieden
Honoursprogramma’s voor excellente studenten, basisscholen ‘plusklassen’ aan slimme leerlingen. Dit wil niet
zeggen dat extra begeleiding van zwakkere leerlingen niet meer gegeven wordt. Integendeel, maar de aandacht
in beleid lijkt daar momenteel niet te liggen. Blijkbaar kan het onderwijs beter, kan er beter gepresteerd worden
en is er grote vraag naar hoogopgeleide excellente studenten. Te midden van deze ontwikkelingen in het
onderwijs is er een nieuwe invalshoek vanuit de neurowetenschappen, namelijk één die ons kennis wil bieden
over het lerende brein.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 18-20 |
Journal | NVBe-Nieuwsbrief |
Volume | 18 |
Issue number | 3 |
Publication status | Published - Jul 2011 |