Abstract
Onvoldoende taalvaardigheid leidt tot misverstanden, fouten en ergernis. Iedereen is het erover eens dat iemand met een ziekte zijn zorgverlener moet kunnen begrijpen. Hoewel het begrijpelijk maken van medische bijsluiters al weer een aantal jaren bij wet is geregeld, is daarmee de kous niet af. Minder bekend is dat er tussen hulpverleners onderling ook taalproblemen voorkomen. De ‘zwarte piet’ wordt helaas nog vaak bij de patiënt en zijn gebrek aan vaardigheden gelegd. Er is hier voor organisaties in de zorg nog veel werk te verzetten: het bewustzijn rond taalproblemen vergroten en ze oplossen. Het begin ligt bij gebruik maken van (inter)nationaal al bekende goede praktijken.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 34-38 |
| Number of pages | 5 |
| Journal | KiZ: Tijdschrift over Kwaliteit en Veiligheid in Zorg |
| Volume | 23 |
| Issue number | 3 |
| Publication status | Published - 1 Jun 2013 |
Keywords
- good practice bij taalproblemen in de zorg