Abstract
Cambridge, Zondag 17 September 1994. In The Sunday Times lees ik in de doodstille
leeszaal van Wolfson College dat de vermaarde filosoof Karl Raimund Popper op 92-
jarige leeftijd is overleden. De Zondagskrant pakt uit met twee necrologie¨en.
De ene necrologie is een korte jubelbeschrijving van leven en werken van Sir Karl
—zoals zijn vrienden hem mochten aanspreken sinds in 1965 het Verenigd Koninkrijk
deze genaturaliseerde Oostenrijker in de adelstand had verheven. Deze FBA (Fellow
of the British Academy, 1958) en FRS (Fellow of the Royal Society, 1976) word gekernschetst
als een wijsgerig hoogtepunt van de 20ste eeuw. Een baanbreker in de wetenschapsfilosofie
en een wegbereider in de politieke filosofie. Een polemist die zowel het
dialectisch-materialisme, het logisch-positivisme en de psychoanalyse had weten te
verwoesten met briljante argumenten. Een diepdenker met een fontein van idee¨en op
zijn schouders en een kraakheldere schrijfstijl. Toekomstige generaties zullen Popper
op het niveau plaatsen waar Aristoteles en Kant vertoeven.
Original language | Undefined/Unknown |
---|---|
Pages (from-to) | 787-801 |
Number of pages | 15 |
Journal | De Gids |
Volume | 171 |
Publication status | Published - 2008 |