Abstract
Wat blijft er uiteindelijk van een leven over behalve wat data? Niet veel meer dan een schema of een zogenaamde extract-persoonslijst van het Centraal Bureau voor Genealogie. Als je er desgewenst voorouders aan toevoegt kun je die lijst uitbreiden tot een kwartierstaat, maar de persoon zelf krijgt daar nauwelijks contour door. Wat je wilt zijn herinneringen of enigerlei vorm van geschiedschrijving: heel de mens dus. Gerardina Maria Franken werd geboren op 29 maart 1920 te ’s Gravenhage. Zij was een dochter van Maria Aletta Louiza – Ietje – van Wely, geboren op 30 september 1879 te Madioen (Nederlands-Indië), en van Arien Franken, geboren op 21 september 1873 te ’s Gravenhage. Zij trouwde op 25 maart 1950 te Wassenaar met Wilhelmus Johannes Coster, geboren op 14 juli 1915 te Winnipeg (Canada), maar dat huwelijk werd al snel ontbonden (Wassenaar, 14 oktober 1955). Alles wijst op goede komaf, ook het feit dat ze de eerste tien jaar van haar leven in Egypte doorbracht en daar onder de hoede was van een gouvernante.
Gerardina Franken trad een jaar na haar scheiding op 3 november 1956 te Utrecht in het huwelijk met Jan Hendrik Willem Schlamilch, geboren te Zeist op 17 december 1906. In het enige interview met haar – in een serie over vertalers getiteld ‘In hun huid’ (Neefjes 1997) – ‘railleert [ze] met volle inzet, en als een dame’ en beweert ze ‘ergens in de jaren vijftig’ met deze Schlamilch getrouwd te zijn, maar nog wel precies te weten wanneer ze van hem scheidde (‘in 1972’ – in werkelijkheid werd het huwelijk op 2 augustus 1971 ontbonden). Ze woonde voor de helft van het jaar in Amsterdam-Zuid en voor de andere helft in Harfsen in de Achterhoek, waar ze zo nu en dan vroegere kennissen uit Wassenaar tegen het lijf liep die daar een tweede woning hadden betrokken – net als zij. Zij overleed op 24 oktober 2004 te Amsterdam, de gemeente waar zij vanaf 4 december 1956 ingeschreven stond.1 De advertentie in de krant is ondertekend door twee executeurs testamentair en vermeldt haar beroep ‘Vertaler Engels’ en haar roepnaam: Gerry. Gerry Franken is ter aarde besteld op Oud Eik en Linde in haar geboorteplaats ’s Gravenhage. Voor het overige geldt zij als grotendeels verzonken en vergeten.
Gerardina Franken trad een jaar na haar scheiding op 3 november 1956 te Utrecht in het huwelijk met Jan Hendrik Willem Schlamilch, geboren te Zeist op 17 december 1906. In het enige interview met haar – in een serie over vertalers getiteld ‘In hun huid’ (Neefjes 1997) – ‘railleert [ze] met volle inzet, en als een dame’ en beweert ze ‘ergens in de jaren vijftig’ met deze Schlamilch getrouwd te zijn, maar nog wel precies te weten wanneer ze van hem scheidde (‘in 1972’ – in werkelijkheid werd het huwelijk op 2 augustus 1971 ontbonden). Ze woonde voor de helft van het jaar in Amsterdam-Zuid en voor de andere helft in Harfsen in de Achterhoek, waar ze zo nu en dan vroegere kennissen uit Wassenaar tegen het lijf liep die daar een tweede woning hadden betrokken – net als zij. Zij overleed op 24 oktober 2004 te Amsterdam, de gemeente waar zij vanaf 4 december 1956 ingeschreven stond.1 De advertentie in de krant is ondertekend door twee executeurs testamentair en vermeldt haar beroep ‘Vertaler Engels’ en haar roepnaam: Gerry. Gerry Franken is ter aarde besteld op Oud Eik en Linde in haar geboorteplaats ’s Gravenhage. Voor het overige geldt zij als grotendeels verzonken en vergeten.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 41-51 |
| Number of pages | 10 |
| Journal | Filter |
| Volume | 23 |
| Issue number | 3 |
| Publication status | Published - 2016 |