Abstract
Op veel plaatsen langs de vroegere lopen van de Rijn, Maas, IJssel en Schelde liggen rivierduinen, die overwegend uit het laatste deel van de Weichsel-ijstijd stammen. Het zand is uit de destijds droge rivierbeddingen door de wind opgenomen. Hierdoor zijn tot meer dan 20 m hoge rivierduincomplexen gevormd, veelal bestaande uit een wirwar van paraboolvormige en onregelmatig gevormde duinen. Op sommige plaatsen in West-Nederland worden de rivierduinen door jonge, holocene afzettingen en uitgebreide veenvorming zover begraven dat slechts enkele toppen boven het huidige oppervlak uitsteken. In dat geval spreekt men van donken. Deze zandige, relatief hooggelegen plekken vormden vanouds veilige bewoningsplaatsen. Speciale aandacht in dit artikel wordt besteed aan de geogenese van donken in de Alblasserwaard en hun betekenis voor de reconstructie van zeespiegelbewegingen en archeologisch onderzoek (Afb. 1).
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 90- 99 |
| Number of pages | 10 |
| Journal | Grondboor & Hamer |
| Volume | Volume 74 |
| Issue number | Issue 3 |
| Publication status | Published - 2020 |