De woekerpoliszaak: een kwestie van interpretatie?

Op 29 april 2015 deed het Europese Hof van Justitie uitspraak in een langlopende woekerpoliszaak van een Nederlandse verzekerde tegen Nationale-Nederlanden. Dit naar aanleiding van prejudiciële vragen van Rechtbank Rotterdam, die van het Hof wilde weten of er aan de informatieverstrekking door de verzekeraar aanvullende eisen mogen worden gesteld op basis van open normen als de goede trouw en de redelij kheid en billij kheid. Beide partij en claimen de uitspraak als een overwinning en zien het vervolg voor de rechtbank met vertrouwen tegemoet. Welke van de twee heeft gelijk? Of hebben ze allebei een beetje gelijk?