De Verbindende Kracht van Ambigue Beleidsframes: Een frameanalyse van lokaal integratiebeleid in Antwerpen en Rotterdam

Een belangrijke aanname bij beleidswetenschappelijke
frameanalyse is dat beleidsframes hun overtuigingskracht
ontlenen aan het feit dat het coherente en eenduidige interpretaties
van een beleidsprobleem zijn. Het zijn vaste sociale constructen
van een probleemdefinitie en een bijpassende beleidsoplossing
en beleid wordt slechts door één frame tegelijkertijd gestuurd. In
beleidsdocumenten komen de frames echter niet altijd als vaste
constructen voor. Probleemdefinities worden soms gekoppeld aan
beleidsstrategieën van een ander frame en in verschillende gevallen
wordt alleen de beleidsstrategie gedefinieerd, waardoor het
frame incompleet blijft. Terwijl men zou verwachten dat de frames
hierdoor aan overtuigingskracht inboeten, laat dit artikel zien dat
dit niet het geval is. Het is gebaseerd op een analyse van beleidsframes
in het lokale integratiebeleid van Antwerpen en Rotterdam
van 1998 tot 2018. Het beleid in beide steden maakt gebruik van
bekende frames in dit beleidsdomein (multiculturalisme, assimilationisme,
segregationisme en universalisme). Juist in een veranderlijk
en gepolitiseerd beleidsdomein als integratie, zijn ambigue frames
krachtige representaties van het beleidsprobleem, die voorheen verdeelde
actoren achter het beleid scharen. Dit artikel beargumenteert
dat frameanalyse oog moet hebben voor ambigue beleidsframes en
biedt inzicht in de redenen waarom deze in beleid voorkomen.