De vader pakt zijn biezen?

Sinds de jaren 70 is het aantal echtscheidingen sterk toegenomen, maar gescheiden vaders worden nog steeds vaak op een stereotype manier waargenomen. Ze worden vaak als lui beschouwd, bovendien is er geconstateerd dat veel kinderen het contact met hun vader verliezen als hij verhuist. Ook wordt de afwezigheid van gescheiden vaders in het leven van hun kinderen vaak verklaard door de beperkte hechting aan hun vaderrol die mannen zouden voelen. Omdat de vaderrol vaak wordt gezien als een rol binnen een huwelijk, verdwijnen mannen uit het leven van hun kinderen nadat hun huwelijk op de klippen loopt.

Maar in hoeverre geven deze ideeën een nauwkeurig beeld van het moderne vaderschap na een echtscheiding? Klopt het geschetste beeld wel? Twee maatschappelijke ontwikkelingen zorgen ervoor dat gescheiden vaders steeds meer contact met hun kinderen hebben.