De sociale bescherming van huishoudelijk werkers op papier en in de praktijk

Een combinatie van empirisch en juridisch onderzoek kan elkaar versterken, bijvoorbeeld als analyses uitwijzen dat een wet zowel op papier als in de praktijk tekortschiet. Vanuit een juridische analyse worden bijvoorbeeld knelpunten gesignaleerd in wet- en regelgeving, terwijl de empirische analyse de knelpunten in de praktijk blootlegt. Door een combinatie van analyses kunnen er, als het ware, twéé vingers op dezelfde zere plek gelegd worden. Om dit te illustreren gebruiken we in dit korte artikel de casus van huishoudelijk werkers in Nederland die onder de ‘Regeling dienstverlening aan huis’ (RdaH) vallen. Volgens die regeling zijn zij geen zelfstandig ondernemer (zzp) maar ook geen reguliere werknemer. Ze zweven qua sociale bescherming ergens tussen deze twee typen arbeidsrelaties in: minder goed beschermd dan werknemers, maar beter beschermd dan zzp-ers. Een empirische analyse van de praktijk laat zien dat huishoudelijk werkers vrijwel altijd minder sociale bescherming genieten dan de wet veronderstelt. De combinatie van empirische en juridische invalshoeken versterkt daarmee het argument om de RdaH te herzien.