Abstract
De Zwarte Dood (1347-1353) was de dodelijkste infectieziekte uit de geschiedenis van de mensheid en kostte het leven aan ruim de helft van de
Europese bevolking. De emotionele ontreddering en maatschappelijke chaos
van deze gebeurtenis waren zo groot dat sommige kroniekschrijvers dachten
dat het einde der tijden was aangebroken. Toch was de massale sterfte in het
midden van de veertiende eeuw slechts het begin van een lange periode van
intense mortaliteitscrisissen veroorzaakt door terugkerende pestgolven.
In de anderhalve eeuw die volgde op de Zwarte Dood brak er om de tien tot twintig jaar een nieuwe pestepidemie uit. Hoewel er goede aanwijzingen zijn voor de jaren waarin de Nederlanden geteisterd werden door pestuitbraken, weten historici betrekkelijk weinig over de epidemiologische kenmerken van deze epidemieën.
Europese bevolking. De emotionele ontreddering en maatschappelijke chaos
van deze gebeurtenis waren zo groot dat sommige kroniekschrijvers dachten
dat het einde der tijden was aangebroken. Toch was de massale sterfte in het
midden van de veertiende eeuw slechts het begin van een lange periode van
intense mortaliteitscrisissen veroorzaakt door terugkerende pestgolven.
In de anderhalve eeuw die volgde op de Zwarte Dood brak er om de tien tot twintig jaar een nieuwe pestepidemie uit. Hoewel er goede aanwijzingen zijn voor de jaren waarin de Nederlanden geteisterd werden door pestuitbraken, weten historici betrekkelijk weinig over de epidemiologische kenmerken van deze epidemieën.
| Translated title of the contribution | The mild impact of the Black Death in the Low Countries.: An epidemiological conundrum. |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Pages (from-to) | 112-123 |
| Journal | Ex tempore |
| Volume | 37 |
| Issue number | 2 |
| Publication status | Published - Sept 2018 |