Abstract
In de loop van 2018 legden de Verenigde Staten draconische beperkingen op aan commerciële interacties met Iran, nadat de Amerikaanse president Trump het Joint Comprehensive Plan of Action met betrekking tot de nucleaire ontwapening van Iran de wacht had aangezegd. De Amerikaanse sancties hebben grote gevolgen voor het Europese bedrijfsleven, omdat ze een extraterritoriaal effect hebben en dus de handel tussen de EU en Iran beperken. Om de impact van de Amerikaanse sanctiewetgeving voor het Europese bedrijfsleven te milderen heeft de Europese Commissie beslist om Verordening (EG) 2271/96 te reactiveren. Deze verordening, ook wel ‘Blocking Statute’ genaamd, was in 1996 aangenomen om Amerikaanse secundaire sancties ten aanzien van Cuba en Iran tegen te gaan. Deze bijdrage analyseert de mogelijkheden die de verordening biedt om de handel tussen de EU en Iran te vrijwaren in het licht van de nieuwe Amerikaanse sancties. Aandacht gaat daarbij vooral uit naar het Europese verbod om Amerikaanse sancties na te leven en aan de clawback-bepaling. De auteur spreekt zijn twijfel uit over de effectiviteit van de verordening en bekijkt tot slot de mogelijkheden die een special purpose vehicle biedt voor de handel tussen de EU en Iran.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Article number | 57 |
| Pages (from-to) | 157-167 |
| Journal | SEW, tijdschrift voor Europees en economisch recht |
| Volume | 2019 |
| Issue number | 4 |
| Publication status | Published - Apr 2019 |