Rol verbinder belangrijk

Description

Tineke Kramer

Tineke Kramer is specialist in

opleiding Veterinaire Volksgezondheid

bij het IRAS (Institute

for Risk Assessment Sciences).

De missie van het IRAS is om

onderzoek en onderwijs te verzorgen

naar gezondheidsrisico’s

van mensen door blootstelling

aan schadelijke agentia in de milieu-

en voedselketen. Daarnaast

is Kramer de eerste dierenarts

in Nederland die bij de GGD

(Gemeentelijke Gezondheidsdienst)

werkt. Haar affiniteit met

volksgezondheid begon al in haar

studententijd. “Ik heb het altijd al

interessant gevonden om vanuit

een breder perspectief naar

de diergeneeskunde te kijken.

Ik werk nu op het snijvlak van

milieu, infectieziekten en diergeneeskunde.

Op dat vlak kun je als

dierenarts een verbinder zijn.”

“M

 

 

ijn interesse voor

‘One Health’ werd

serieus opgewekt tijdens

een oefening in

Florida in 2008, met als zoönose ‘Rift

Valley Fever’. Dit virus wordt via

muggen verspreid. Hier kwam ik

erachter dat je anderen nodig hebt

om een dergelijk probleem op te lossen.

En het besef: alle collega’s zitten

in dezelfde strijd.

De banen binnen het vakgebied volksgezondheid

liggen niet voor het oprapen.

Gelukkig kwam via mijn oude

netwerk de baan bij het IRAS op mijn

pad.

One Health is bijna een populistische

term geworden. Zoönosen zijn interessant

en fascineren mensen. Het

heeft iets spannend, en virussen als

SARS, Ebola zijn ook echt eng. Of bijvoorbeeld

het West-Nijlvirus dat naar

Amerika is overgesprongen.

De problematiek van de zoönoses is

enorm. Inmiddels zijn zestig procent

van de infectieziekten bij mensen

zoönosen; ze zijn aan de orde van de

dag. Kennis van veterinaire zaken is

dus onontbeerlijk.

Om de samenwerking tussen de

humane artsen en veterinairen te

bevorderen, werk ik sinds januari

2014 één dag in de week bij de GGD.

Mijn collega’s hier weten me inmiddels

allemaal te vinden en het aantal

vragen neemt enorm toe. Het belang

van een dierenarts wordt zeker

ingezien.

Hopelijk inspireren we andere

GGD’en met dit initiatief en gaan ze

ons voorbeeld volgen. Er is genoeg

diergerelateerde problematiek. Ook

als je practicus bent kun je meer One

Health creëren. Door bijvoorbeeld

een informatieavond te organiseren.

Het is een uitdaging om daar natuurlijk

wel een verdienmodel aan te

koppelen.

Inmiddels heb ik meegeschreven aan

een gemeente-advies over mogelijke

‘witte kuilen’ (miltvuur). Af en toe

stuit men bij afgravingen namelijk

nog op oude beenderen. Deze kuilen

met beenderen kunnen nog tachtig

jaar besmettelijk blijven. ‘Wat is daar

dan het gevaar en risico van?’, wil een

gemeente dan weten.

Een ander onderwerp waar ik als

dierenarts wordt ingeschakeld, is

bijvoorbeeld de kinderboerderij: er

ligt een dierenweide in een woonwijk

en daaromheen worden seniorenwoningen

gebouwd. Bij een dergelijk

vraagstuk komt kennis van wetgeving,

dierenwelzijn en zoönosen

allemaal samen. Ik vind het mooi om

zo breed naar volksgezondheid te

kijken. Mijn rol van verbinder is

belangrijk, om samenwerking tussen

de verschillende afdelingen hier te

realiseren. Zodat we samen zoönosen

kunnen bestrijden en antibioticaresistentie

kunnen tegengaan. En om het

bewustzijn te creëren dat veterinaire

zaken ook van belang zijn voor het

humane vakgebied.

De samenwerking tussen artsen en

dierenartsen kan overigens best lastig

zijn. De intentie om samen te werken

is er, maar veel (dieren)artsen werken

parttime en op verschillende werkplekken.

Dit kan soms tot vertraging

en miscommunicatie leiden. De

samenwerking gaat daardoor met

horten en stoten, maar door de complexe

volksgezondheidsproblemen

van vandaag de dag zullen we er

samen uit moeten komen.”